ολιβερ τουιστ
Το "Όλιβερ Τουίστ" είναι το δεύτερο μυθιστόρημα που έγραψε ο Άγγλοςμυθιστοριογράφος Κάρολος Ντίκενς. Το έργο εκδόθηκε το 1838 και είναι το πρώτο μυθιστόρημα που γράφτηκε στην αγγλική γλώσσα έχοντας ως πρωταγωνιστή ένα παιδί.
"Με τις περιπέτειες και τη δυστυχισμένη ζωή του μικρού Όλιβερ", έγραψε κάποτε ο Κάρολος Ντίκενς, "θέλησα ν' αποδείξω ότι το πνεύμα του καλού καταφέρνει πάντα να υπερνικά κάθε αντίξοη περίσταση και τελικά να θριαμβεύει". Αυτό που επιδίωξε ο μεγάλος Άγγλος συγγραφέας το κατάφερε. Δημιούργησε ένα έργο, γεμάτο ανθρωπιά, χιούμορ και πάθος.
"Με τις περιπέτειες και τη δυστυχισμένη ζωή του μικρού Όλιβερ", έγραψε κάποτε ο Κάρολος Ντίκενς, "θέλησα ν' αποδείξω ότι το πνεύμα του καλού καταφέρνει πάντα να υπερνικά κάθε αντίξοη περίσταση και τελικά να θριαμβεύει". Αυτό που επιδίωξε ο μεγάλος Άγγλος συγγραφέας το κατάφερε. Δημιούργησε ένα έργο, γεμάτο ανθρωπιά, χιούμορ και πάθος.
Los olvidados
Μια ομάδα των ανήλικων παραβατών ζουν μια βίαιη και γεμάτο εγκλήματα ζωή στις κακοφορμισμένες φτωχογειτονιές της Πόλης του Μεξικού, και τα ήθη του μικρού Pedro σταδιακά καταστρέφονται από τους άλλους ...
|
ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ - Hans Christian Andersen
Το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα (πρωτότυπο στα Δανικά: Den Lille Pige med Svovlstikkerne) είναι μία ιστορία μικρού μήκους από τον Δανό ποιητή και συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (δανικά:Hans Christian Andersen). Η ιστορία αφορά στα όνειρα και στην ελπίδα ενός ετοιμοθάνατου παιδιού, και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1845. Η ιστορία έχει προσαρμοστεί σε κινούμενα σχέδια, τηλεοπτικές μουσικές ταινίες και άλλα.
Η πηγή της ιστορίας ήταν μία ευρέως δημοφιλής ξυλογραφία του Δανού καλλιτέχνη Johan Thomas Lundbye που απεικονίζει ένα φτωχό παιδί να πουλάει σπίρτα και η οποία τυπώθηκε στο ημερολόγιο του 1843. Πολλές απεικονίσεις του έργου είχαν σταλεί στον Άντερσεν από τον εκδότη του ημερολογίου, ζητώντας του να γράψει μία ιστορία γύρω από αυτό.
Μία άλλη πηγή έμπνευσης θα μπορούσε να είναι το ταξίδι του Άντερσεν στην Μπρατισλάβα (σλοβακικά: Bratislava), το 1841, όπου έγινε μάρτυρας του τρόπου με τον οποίο η πόλη Ντεβίν (σλοβ.: Devín) κάηκε και οι γυναίκες έψαχναν για τα χαμένα τους παιδιά.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CE%9A%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B9_%CE%BC%CE%B5_%CF%84%CE%B1_%CE%A3%CF%80%CE%AF%CF%81%CF%84%CE%B1
http://www.youtube.com/watch?v=mydHEhDMnko
Η πηγή της ιστορίας ήταν μία ευρέως δημοφιλής ξυλογραφία του Δανού καλλιτέχνη Johan Thomas Lundbye που απεικονίζει ένα φτωχό παιδί να πουλάει σπίρτα και η οποία τυπώθηκε στο ημερολόγιο του 1843. Πολλές απεικονίσεις του έργου είχαν σταλεί στον Άντερσεν από τον εκδότη του ημερολογίου, ζητώντας του να γράψει μία ιστορία γύρω από αυτό.
Μία άλλη πηγή έμπνευσης θα μπορούσε να είναι το ταξίδι του Άντερσεν στην Μπρατισλάβα (σλοβακικά: Bratislava), το 1841, όπου έγινε μάρτυρας του τρόπου με τον οποίο η πόλη Ντεβίν (σλοβ.: Devín) κάηκε και οι γυναίκες έψαχναν για τα χαμένα τους παιδιά.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CE%9A%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B9_%CE%BC%CE%B5_%CF%84%CE%B1_%CE%A3%CF%80%CE%AF%CF%81%CF%84%CE%B1
http://www.youtube.com/watch?v=mydHEhDMnko
Slumdog Millionaire
Το Slumdog Millionaire είναι μια βρετανική δραματική ταινία του 2008, σκηνοθετημένη από τον Ντάνι Μπόιλ και την Λαβλίν Ταντάν (Loveleen Tandan),σε σενάριο του Σάιμον Μποφόι (Simon Beaufoy). Είναι διασκευή του βραβευμένου μυθιστορήματος Q and A, του Ινδού συγγραφέα και διπλωμάτη Vikas Swarup.
Διαδραματίζεται και γυρίστηκε στην Ινδία και παρουσιάζει την ιστορία ενός νεαρού αμόρφωτου Ινδού από τις φτωχογειτονιές της Βομβάης, ο οποίος εμφανίζεται στην ινδική εκδοχή του τηλεπαιχνιδιού Ποιος Θέλει Να Γίνει Εκατομμυριούχος και ξεπερνά τις προσδοκίες του κοινού, εγείροντας τις υποψίες του τηλεοπτικού οικοδεσπότη και της αστυνομίας.
Η ταινία έχει κερδίσει πέντε βραβεία κριτικών (Critics' Choice Awards), τέσσερις Χρυσές Σφαίρες, επτά βραβεία BAFTA και οκτώ Όσκαρ (από τα δέκα για τα οποία ήταν υποψήφια).http://el.wikipedia.org/wiki/Slumdog_Millionaire
http://www.youtube.com/watch?v=AIzbwV7on6Q
Διαδραματίζεται και γυρίστηκε στην Ινδία και παρουσιάζει την ιστορία ενός νεαρού αμόρφωτου Ινδού από τις φτωχογειτονιές της Βομβάης, ο οποίος εμφανίζεται στην ινδική εκδοχή του τηλεπαιχνιδιού Ποιος Θέλει Να Γίνει Εκατομμυριούχος και ξεπερνά τις προσδοκίες του κοινού, εγείροντας τις υποψίες του τηλεοπτικού οικοδεσπότη και της αστυνομίας.
Η ταινία έχει κερδίσει πέντε βραβεία κριτικών (Critics' Choice Awards), τέσσερις Χρυσές Σφαίρες, επτά βραβεία BAFTA και οκτώ Όσκαρ (από τα δέκα για τα οποία ήταν υποψήφια).http://el.wikipedia.org/wiki/Slumdog_Millionaire
http://www.youtube.com/watch?v=AIzbwV7on6Q
η "μαυρη" πλευρα τησ σοκολατασ
Ενώ απολαμβάνουμε τη γλυκιά
γεύση της σοκολάτας,
η πραγματικότητα
είναι εντυπωσιακά διαφορετική για τα παιδιά της Αφρικής.
Το 2001 οι καταναλωτές όλου του κόσμου εξοργίστηκαν όταν ανακάλυψαν ότι η παιδική
εργασία , η δουλεία, καθώς και άλλες καταχρήσεις υπήρχαν σε αγροκτήματα κακάο
στην Ακτή του Ελεφαντοστού, μια χώρα που παράγει σχεδόν το μισό κακάο στον
κόσμο. Μεγάλος αριθμός δυσαρεστημένων καταναλωτών απαίτησαν άμεσα απαντήσεις και
λύσεις για το πρόβλημα αυτό.
Δύο μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, ο γερουσιαστής Tom Harkin της Αϊόβα και Eliot Engel
Εκπρόσωπος της Νέας Υόρκης, αντιμετώπισαν το ζήτημα με την προσθήκη ενός αναβάτη
σε ένα γεωργικό νομοσχέδιο και πρότειναν ένα ομοσπονδιακό σύστημα για την
πιστοποίηση και την επισήμανση των προϊόντων σοκολάτας χωρίς τη σύμπραξη
παιδικής εργασίας.
Το μέτρο πέρασε τη Βουλή των Αντιπροσώπων και δημιούργησε μια πιθανή καταστροφή για
τους κατασκευαστές σοκολάτας πολλών εταιριών. Για να αποφευχθεί η νομοθεσία που
θα ανάγκαζε τις εταιρείες σοκολάτας να μην χρησιμοποιούν παιδιά στην παραγωγή
(για την οποία πολλοί μεγάλοι κατασκευαστές σοκολάτας δεν πληρούν τις
προϋποθέσεις), η βιομηχανία αγωνίστηκε πίσω και τελικά συμφώνησαν με ένα
εθελοντικό πρωτόκολλο τον τερματισμό της καταχρηστικής και καταναγκαστικής
παιδικής εργασία σε αγροκτήματα κακάο μέχρι το 2005.
Το 2005 η βιομηχανία κακάο απέτυχε να συμμορφωθεί με τους όρους του πρωτοκόλλου και
το 2008 εκδόθηκε μια νέα προθεσμία. Το 2008 οι όροι του πρωτοκόλλου δεν είχαν
ακόμα πραγματοποιηθεί και μέχρι το 2010 δεν εκδόθηκε καμία άλλη προθεσμία.
Σχεδόν
μια δεκαετία μετά οι εταιρείες σοκολάτας, ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις και ειδικά
ιδρύματα ξόδεψαν χιλιάδες δολάρια στην προσπάθεια τους να καταπολεμήσουν τη
παιδική εργασία και δουλεία στο παγκόσμιο εμπόριο κακάο , αλλά δυστυχώς δεν
άλλαξε τίποτα.
|
ΣκηνοθεσίαΣενάριο: Μαρία Πλυτά
Μουσική/μουσική επιμέλεια: Γιάννης Μαρκόπουλος Tραγούδι: Σούλη Σαμπάχ Ηθοποιοί:Βασίλης Καϊλας, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Μιράντα Κουνελάκη, Αντρέας Ντούζος, Μήτσος Λυγίζος, Χριστόφορος Νέζερ, Δέσπω Διαμαντίδου, Αντρέας Φιλιππίδης, Κούλα Αγαγιώτου, Κλεώ Σκουλούδη.... Περιληψη: Ο Βασίλης Μαράς, ένα φτωχό κι ορφανό από πατέρα παιδί που φιλοδοξεί να σπουδάσει, γυρίζει στους δρόμους και γυαλίζει παπούτσια. Η μητέρα του Άννα, η οποία δούλευε παραδουλεύτρα σ' ένα πλουσιόσπιτο, βρίσκεται άδικα στη φυλακή, καταδικασμένη για ληστεία μετά φόνου. Ο μικρός με τη βοήθεια του δικηγόρου Γιώργου Καραλή κατορθώνει να αποδείξει την αθωότητά της. Στη συνέχεια, με μοναδικά εφόδια την αγάπη της βασανισμένης μητέρας του και το κασελάκι του λουστράκου, ξεκινά να κατακτήσει τη ζωή. Με τη δουλειά του στους δρόμους, και κάνοντας αιματηρές οικονομίες, τελειώνει το νυχτερινό γυμνάσιο και το πανεπιστήμιο, παίρνοντας το πτυχίο του γιατρού. Παράλληλα, ανθίζει ο έρωτάς του για τη Μαρία, ένα κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο, την οποία η μητέρα της και αδελφή του Καραλή θέλει να παντρέψει με ένα νέο της τάξης τους. Η αγάπη της Μαρίας για τον Βασίλη αποδεικνύεται πιο δυνατή από τη θέληση της μητέρας της. Το τέλος της ιστορίας θα βρει τους δύο νέους ενωμένους και ευτυχισμένους. |
Fallen Leaf | Short film Against Child Labour
Σήμερα ο παιδικός πληθυσμός συναντάται στον εργασιακό χώρο των υποανάπτυκτων και ανεπτυγμένων χωρών, να εργάζεται μαζί με τους ενηλίκους: σε σκληρές και ανθυγιεινές εργασίες. Στις φυτείες, όπου πολλές φορές εργάζονται αναγκαστικά (Σαν Σαλβαδόρ). Σε εργοστάσια ταπητουργίας όπου τα παιδιά κάθονται γονατιστά για ώρες στοιβαγμένα σε στενούς χώρους για να υφαίνουν τα «ωραιότερα» χαλιά του κόσμου (Ινδία, Πακιστάν). Σε βυρσοδεψεία, όπως στην Αίγυπτο, τα περισσότερα παιδιά εργάζονται πάνω από 8 ώρες την ημέρα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο αριθμός φθάνει τα 5,5 εκατομμύρια, ενώ στην Ελλάδα οι ανήλικα εργαζόμενοι ξεπερνούν τις 15.000.
|
|
Αποκαλυπτικές σκηνές για την παιδική εργασία στη Μιανμάρ εξελίσσονται σε ντοκιμαντέρ που δημιούργησε ο διάσημος λογοτέχνης, Robert Lieberman.
Η μεταβατική κυβέρνηση στο ασιατικό κράτος καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες για την έξοδο της χώρας από τη διεθνή απομόνωση όπου παρέμενε για περισσότερες από δύο δεκαετίες, προωθώντας μια σειρά από μεταρρυθμίσεις. Πλέον, οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να διαδηλώνουν κάτω από ορισμένους περιορισμούς, το εμπόριο ενισχύεται με τις γειτονικές χώρες ενώ αρκετοί πολιτικοί αντιφρονούντες αφέθηκαν ελεύθεροι, την ίδια στιγμή που διάσημη ακτιβίστρια ετοιμάζεται να επιστρέψει πανηγυρικά στο κοινοβούλιο.
Ωστόσο, όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, υπάρχει και η άλλη πλευρά, η λιγότερο φωτεινή και ελπιδοφόρα.
Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν σε πέντε διαδοχικές επισκέψεις του Lieberman σε διάφορες περιοχές της Μιανμάρ καθώς οι Αρχές απαγορεύουν την καταγραφή πλάνων μέσω κάμαρας.
Όπως εξηγεί ο δημιουργός, βασικός ανασταλτικός παράγοντας στην προσπάθεια περιορισμού του συγκεκριμένου φαινομένου έγκειται στο γεγονός πως η παιδική εργασία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων.
Η μεταβατική κυβέρνηση στο ασιατικό κράτος καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες για την έξοδο της χώρας από τη διεθνή απομόνωση όπου παρέμενε για περισσότερες από δύο δεκαετίες, προωθώντας μια σειρά από μεταρρυθμίσεις. Πλέον, οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να διαδηλώνουν κάτω από ορισμένους περιορισμούς, το εμπόριο ενισχύεται με τις γειτονικές χώρες ενώ αρκετοί πολιτικοί αντιφρονούντες αφέθηκαν ελεύθεροι, την ίδια στιγμή που διάσημη ακτιβίστρια ετοιμάζεται να επιστρέψει πανηγυρικά στο κοινοβούλιο.
Ωστόσο, όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, υπάρχει και η άλλη πλευρά, η λιγότερο φωτεινή και ελπιδοφόρα.
Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν σε πέντε διαδοχικές επισκέψεις του Lieberman σε διάφορες περιοχές της Μιανμάρ καθώς οι Αρχές απαγορεύουν την καταγραφή πλάνων μέσω κάμαρας.
Όπως εξηγεί ο δημιουργός, βασικός ανασταλτικός παράγοντας στην προσπάθεια περιορισμού του συγκεκριμένου φαινομένου έγκειται στο γεγονός πως η παιδική εργασία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων.